کشور فضایی آزگاردیا تابستان امسال متولد می‌شود: تحقق رویای دیرینه‌ی بشر!
مهرماه سال گذشته بود که در یک کنفرانس خبری در پاریس، خبر بسیار عجیب و ادعای بسیار جسورانه‌ای برسر زبان‌ها افتاد: دیگر زمین، تنها خانه‌ی انسان‌ها نخواهد بود! خبر ساخت کشور فضایی آزگاردیا (Asgardia) را مرکز تحقیقات بین المللی هوا و فضا (AIRC) اعلام نمود و از زمینی‌های علاقمند به زندگی در فضا دعوت کرد تا برای گرفتن مجوز شهروندی در آزگاردیا ثبت نام کنند.
این ایده در ابتدا بسیار عجیب و شاید دیوانه‌وار به نظر می‌رسید، اما موسسان آزگاردیا آنقدر به ایده‌های خود باور داشتند که حتی زمان پرتاب اولین ماهواره آزگاردیا را هم تابستان سال بعد اعلام کردند. حالا همان تابستان موعود است و موسسان آزگاردیا به قول خود عمل می‌کنند: آنها در کنفرانس خبری پنج روز پیش در هنگ‌کنگ اعلام کردند که اولین ماهواره آزگاردیا به زودی پرتاب می‌شود!
این همه ماجرا نیست! شکل‌گیری یک ملت و کشور فضایی به پرتاب یک ماهواره ختم نمی‌شود. همانطور که از قبل اعلام شده بود، کشور فضایی آزگاردیا ، کشوری مستقل، آزاد و صلح‌طلب خواهد بود که فارغ از هر گونه اغتشاش و اختلالی که زمین را به یک سیاره ناآرام تبدیل کرده، به حیات آرام و پیشرفته‌ی خود ادامه خواهد داد. بنابراین لازم است تا کسانی که به عنوان شهروند کشور فضایی آزگاردیا ثبت نام کرده‌اند، دست به‌کار شده و قانون اساسی کشور فضاییشان را تصویب کنند. به زودی، رای‌گیری قانون اساسی کشور فضایی آزگاردیا برگزار خواهد شد و صدها هزار نفری که حالا آزگاردی (شهروند آزگاردیا) هستند در این رای‌گیری، شرکت خواهند کرد.
کشور فضایی آزگاردیا
مطمئنا ذهن شما هم مثل ما، سرشار از سوالات عجیب و غریب در مورد آزگاردیاست. متاسفانه یا خوشبختانه، مسولان آزگاردیا هنوز توضیح زیادی در مورد چگونه عملی‌کردن ایده جسورانه‌ی خود نداده‌اند و احتمالا تا زمان جذب همکاری‌های بین المللی، اوضاع به همین منوال خواهد بود. یکی از سوالات بسیار مهم در مورد کشور فضایی آزگاردیا ، محل تامین بودجه‌ی چنین پروژه‌ی عظیمی است. در واقع کارشناسان در مورد اینکه شهروندان آزگاردیا واقعا تبدیل به یک ملت یا کشور فضایی شوند، خیلی اطمینان ندارند، چرا که تبدیل‌شدن یک توده‌ی انسانی به یک ملت، کار راحت و ساده‌ای نیست!
آزگاردیا یک سازمان غیردولتی در وین اتریش است. موسسان آزگاردیا امیدوارند کشور صلح‌جویی بسازند که معادن فضایی را استخراج کرده و از سیاره زمین در برابر شهاب سنگ‌های خطرناک و سایر تهدیدات فضایی، محافظت کند. به زودی نخستین ماهواره‌ی کشور فضایی آزگاردیا با نام آزگاردیا-۱ پرتاب خواهد شد و بدین ترتیب کشور فضایی آزگاردیا رسما متولد خواهد شد. این را جفری مَنبِر (Jeffrey Manber)، رییس کمپانی نانورکز (NanoRacks) که ماموریت هدایت آزگاردیا-۱ را بر عهده دارد، می‌گوید.
کشور فضایی آزگاردیا
این فضاپیما، نانوماهواره‌ای به اندازه‌ی یک قرص نان است و وزنی حدود یک نوزاد تازه متولدشده دارد. به طور دقیق‌تر این فضاپیمای تقریبا مکعبی، دارای طول و عرض ۱۰ و ارتفاع ۲۰ سانتی‌متر بوده و وزنی معادل ۲٫۸ کیلوگرم دارد. آزگاردیا-۱، حامل داده‌های بارگذاری شده توسط شهروندان آزگاردیا خواهد بود. این نانوماهواره در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۷ روی مدار خاصی در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) قرار گرفته و سپس به درون یک سفینه کارگوی ناسا (سفینه پشتیبانی و بدون سرنشین) هدایت خواهد شد. وقتی فضاپیما به ایستگاه فضایی متصل شد، کارکنان ایستگاه فضایی بین‌المللی، آن را در مدار خواهند انداخت.
هزینه این پروژه توسط ایگور اشوربیلی (Igor Ashurbeyli) که یک مهندس هوا-فضا و البته یک میلیاردر روسی است، تامین می‌شود و مدیریت آن به عهده رام جاکو (Ram Jakhu)، مدیر موسسه‌ی هوا-فضای دانشگاه مک گیل است. جاکو می‌گوید:
آزگاردیا، یک کشور فضایی چند قومی، چند ملیتی و چنددینی خواهد بود که کاملا اخلاق‌مدار و صلح‌جوست و تلاش می‌کند انسانیت را در فضا حاکم کند. کشور فضایی آزگاردیا یک سلطنت مشروطه با سه قوه مقننه، مجریه و قضاییه خواهد داشت.
آیا آزگاردیایی‌ها، تبدیل به دزدان فضایی خواهند شد؟!
نانوفضاپیمای آزگاردیا-۱ که توسط یک کمپانی در ایندیانا به نام نیراسپیس لانچ (NearSpace Launch) ساخته می‌شود، نمی‌تواند از مدار زمین، فراتر برود. آزگاردیا یک حافظه ۵۱۲ گیگابایتی را حمل خواهد کرد که با داده‌های ۱٫۵ میلیون شهروند اول آزگاردیا پر می‌شود. این داده‌ها می تواند عکس مادر، همسایه یا حتی گربه کوچک یا هرچیزی که به ذهن آزگاردی‌ها می‌رسد باشد. این اطلاعات تا زمانی که آزگاردیا وجود دارد، موجود خواهند بود. اگرچه حرکت آزگاردیا-۱ در اتمسفر بالایی زمین، به تدریج کُند شده و در مدت ۵ سال، به طور کامل خواهد سوخت، اما اطلاعات شهروندان به ماهواره‌ها یا فضاپیماهای آینده منتقل خواهد شد. صدهزار شهروند نخست، از طریق یک فرآیند چهار مرحله‌ای تایید شده و هریک، ۳۰۰ کیلوبایت از فضای آزگاردیا-۱ را دریافت خواهند کرد. چهارصد هزار شهروند بعدی هر یک، ۲۰۰ کیلوبایت و یک میلیون شهروند بعدی، هریک ۱۰۰ کیلوبایت در اختیار خواهند داشت. در بخشی از فرآیند تایید، شهروندان می‌توانند به قانون اساسی مقدماتی رای دهند و در صورت انجام این‌کار، مجاز به بارگذاری داده‌هایشان روی آزگاردیا-۱ قبل از پرتاب خواهند بود. اشوربیلی که تا برگزاری انتخابات، رهبری آزگاردیا را بر عهده خواهد داشت، می‌گوید:
بدون قانون اساسی، ما یک ملت جعلی خواهیم بود، یک بازی کامپیوتری بسیار پیچیده؛ و این چیزی نیست که ما می‌خواهیم. ما می‌خواهیم نخستین کشور فضایی مستقل و مشروع را بسازیم.
قطعا تولد کشور فضایی آزگاردیا تبعات حقوقی زیادی خواهد داشت. سال گذشته یکی از کارشناسان حقوق فضا گفت: با وجود درخواست‌ها و ثبت‌نام‌های زیاد، تا وقتی کسی به فضا نرود، دولتی تشکیل نمی‌شود!
از طرفی، ذخیره‌ی اطلاعات در فضا، بحث‌های قانونی و اخلاقی زیادی را پیش می‌آورد. قانون اساسی آزگاردیا می‌تواند هر چیزی باشد. حقوقدانان معتقدند ملت آزگاردیا می‌توانند قوانین داخلی تصویب کنند که آنها را از هر گونه احضاریه، مصون نگه بدارد و در این‌صورت، شاید شهروندان آزگاردیا به دزدان فضایی تبدیل شوند!
آزگاردیا-۱، نقطه‌ی شروع کوچک اما هیجان‌انگیزی برای ساخت یک کشور فضایی است. اما هدف نهایی، انتقال مردم به فضا و اسکان آنهاست. مردمی که یک ملت مستقل بوده و قوانین و مقررات خاص خودشان را خواهند داشت. هنوز جزییات این پروژه مانند جمیت اولیه یا مقدار هزینه موردنیاز، منتشر نشده است. به هرحال، ساخت ایستگاه‌های فضایی در هر اندازه یا نوعی و اسکان مردم در آنها، بسیار بسیار گران است. یک پایگاه فضایی در ابعاد زمین فوتبال، برای ۱۸ نفر مناسب است و ساخت آن، حدود ۱۰۰ میلیارد دلار هزینه دارد. از طرفی، ارزان‌ترین هدایت‌کننده در مدار، راکت فالکن ۹ اسپیس ایکس (SpaceX’s Falcon 9 rocket) است که به ازای هر پرتاب، حدود ۴۳ تا ۶۵ میلیون دلار هزینه دارد.
No comments:
Post a Comment