ساجدی نیا، جرقه و حریق

حمله
روز ۲۸ خرداد در حالی که مالباختگان در برابر شعبه های مختلف موسسه اعتباری ثامن در نقاط مختلف ایران تجمع های اعتراضی برپا کرده بودند، در تهران مورد تهاجم نیروی ضد شورش قرار می‌گیرند.
در حالی که تعداد زیادی از ماموران ضد شورش برای کمک به خروج ريیس یکی از شعبه های موسسه ثامن در مقابل آن حاضر می‌شوند، با باتوم به مالباختگان معترض حمله ور می‌شوند.

خودسر
روز بعد حسین ساجدی نیا، «رئیس پلیس پایتخت» به صحنه می‌آید تا اعلام کند، تهاجم نیروی انتظامی به تظاهر کنندگان خودسرانه بوده است؛ «روز گذشته در مقابل یکی از موسسات مالی در پایتخت تعدادی از شهروندان تجمع کرده بودند که برخی از نیروهای پلیس به صورت خودسرانه با شهروندان درگیر شدند.» [پایگاه خبری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران ۲۹ خرداد ۹۶]
ساجدی نیا تاکید می‌کند که «بلافاصله فرمانده میدان وارد عمل شده و با اعتراض به این اقدام، از ادامه درگیری پلیس با مردم جلوگیری کرد.» ساجدی نیا برای پاسخگو نبودن بیشتر، اعلام می‌کند که «پس از بررسی ابعاد مختلف این حادثه، عوامل حاضر در درگیری شناسایی و با خاطیان برخورد شد.»
چرا «فرمانده نیروی انتظامی تهران» نیازمند به خودسر نامیدن نیروهای سرکوبگر انتظامی است، در حالی که پیشتر نیازی به نشان دادن نقطه ضعف نداشته است؟

ساجدی نیا کیست؟
ساجدی‌نیا پس از انقلاب ۵۷ ابتدا به «بسیج» و سپس به «کمیته‌های انقلاب و سپاه پاسداران اصفهان» می‌پیوندد. ساجدی نیا که در زمان جنگ ۸ ساله در جبهه های ولایت فقیه حضور داشت.
ساجدی نیا در دهه ۱۳۷۰ به تهران آمد و معاون هماهنگ کننده مرتضی طلایی، «فرمانده» انتظامی تهران شد. از اقدامات او در این پست، سامان دهی و تقویت هماهنگی کلانتری‌ها با سپاه، بسیج و وزارت اطلاعات، راه‌اندازی و پایه‌گذاری یگان ویژه نیروی انتظامی و تأسیس تیپ پلیس پیشگیری در نیروی انتظامی بود. سپس به «فرماندهی» پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ رسید. در دوره او نرخ و جریمه‌ی خودروها به شدت افزایش یافت.
ساجدی نیا پس از انتصاب احمدرضا رادان به «فرماندهی» نیروی انتظامی تهران بزرگ، جانشین او شد و این دو نفر، طرح‌هایی چون ارتقای امنیت اجتماعی! جمع‌آوری دیش‌های ماهواره، برخورد با بوتیک‌ها و دستگیری جوانان تحت عنوان «اراذل و اوباش» را مدیریت کردند. سپس به معاونت عملیات نیروی انتظامی منصوب شد. سرانجام حسین ساجدی‌نیا در اسفند ماه ۱۳۸۸ «فرمانده» انتظامی تهران بزرگ شد.

لیست تحریم
اتحادیه اروپا طی تصمیم مورخ ۲۳ فروردین ۱۳۹۰، ۳۲ مقام ولایت فقیه از جمله حسین ساجدی‌نیا را به دلیل نقشی که در نقض گسترده و شدید حقوق شهروندان ایرانی داشته‌اند، از ورود به کشورهای این اتحادیه محروم کرد. همچنین اعلام شد که کلیه دارایی‌های این مقامات در اروپا توقیف می‌شود.

چرا؟
ساجدی نیا از سپاه می‌آید و اکنون «فرمانده» نیروی انتظامی تهران است که در حقیقت بخشی از سپاه محسوب می‌شود، این ارگان همیشه سرکوب کرده است و هرگز خود را نیازمند به اذعان به اشتباه نمی‌دانسته است اما اکنون از یک درگیری کوچک در تهران نیز وحشت دارد. چرا؟
شاید ساجدی نیا و مقامات بالاتر از او می‌دانند که تظاهرات سراسری، گسترده و ادامه دار مالباختگان که هر روز نیز ابعاد وسیعتری به خود می‌گیرد از استعداد اجتماعی شدن برخوردار است، شاید آنها در ارزیابی های امنیتی شان به این نتیجه رسیده اند که اگر در تهران یک جرقه زده شود از آن حریق برخواهد خواست و در شرایط کنونی، نظام توانایی کنترل و تسلط بر چنین وضعیتی را ندارد، شاید آنها به این نتیجه رسیده اند که با تصویب تحریم ها در سنا بیش از پیش نقض حقوق بشر از جانب آنها در زیر ذره بین قرار دارد.
هر کدام از این علل در نقطه ضعف نشان دادن ساجدی نیا موثر باشد، دال بر یک دلیل است؛ خامنه ای و تمامیت ولایت فقیه ضعیف تر و آسیب پذیر تر شده است، زیرا می‌دانند که از یک جرقه، حریق برخواهد خواست.